Titin/Ε
Η ανταρσία των αγγέλων
Μια παρωδία για τη φώτιση, με αφορμή το μυθιστόρημα του Anatole France, από την ομάδα ακροβατών και χορευτών «κι όμΩς κινείται»
ΘΕΑΤΡΟ ΡΟΕΣ
Ιάκχου 16, Γκάζι
Αυτό που έγινε, έπρεπε να γίνει απάντησε το Πνεύμα.
“Λοιπόν αγαπητέ μου η απώλεια του φύλακα αγγέλου σου, ίσως σε στερήσει από κάποια πνευματική βοήθεια, από ορισμένες ουράνιες χάρες, θα σου λείψει μια συμπαράσταση, ένα στήριγμα, μια παρηγοριά που θα σε καθοδηγούσαν και θα σε κρατούσαν σταθερά στο δρόμο της σωτηρίας.Τέλος στην πνευματική τάξη πραγμάτων θα είσαι δίχως δύναμη και δίχως χαρά. Αντίο. Όταν δεις την κυρία Ωμπέλ σε παρακαλώ να της υποβάλλεις τα σέβη μου.”
“….Απέφυγα τη συζήτηση με τους τρελούς, αποσύρθηκα σ’ αυτόν τον κήπο. Κράτησα για τους ανθρώπους την παλιά μου φιλία, λίγο θαυμασμό και πολύ οίκτο και περιμένω τη μακρινή εκείνη μέρα, όπου θα φτάσει ο μέγας Διόνυσος. Θα πορευτώ πίσω απ το άρμα του, χαρούμενος, αλλά ποιος ξέρει αν σ’ αυτό το μελλοντικό θρίαμβο, θα υπάρχουν άνθρωποι; Ποιος ξέρει αν η εξαντλημένη τους φυλή δε θα ‘χει τότε συμπληρώσει τον κύκλο της;
Ποιος ξέρει αν η Γη δε θα ‘χει κατακτηθεί από πλάσματα φτερωτά;
Τότε οι καλοί δαίμονες θα συνεχίσουν το έργο τους, θα διδάξουν τις τέχνες και την ηδονή στη φυλή των πουλιών…..”
Χορογραφία – Δημιουργία: κι όμΩς κινείται
Πρωτότυπη μουσική: Κλέων Αντωνίου και η ομάδα
Σχεδιασμός & κατασκευή σκηνικών: Σταύρος Μάνεσης
Κοστούμια: Φανή Μουζάκη και η ομάδα
Φωτισμοί – Μαρία Αθανασοπούλου
Βίντεο: Μαρία Αθανασοπούλου
Γραφιστικά: Μυρτώ Αλτάνη
Ερμηνεύουν: Νώντας Δαμόπουλος, Αντιγόνη Λινάρδου, Αλέξανδρος Νούσκας -Βαρελάς, Χριστίνα Σουγιουλτζή, Λία Χαμηλοθώρη, Πάνος Σολδάτος.
Μουσικός επί σκηνής: Κλέων Αντωνίου
Συντονισμός – Εκτέλεση παραγωγής: Delta Pi
video trailer: https://www.youtube.com/watch?v=wDGjUN0MfQo
“9,25”
“9.25”
από την ομάδα χορού και ακροβασίας
«Κι όμΩς κινείται»
Από Δευτέρα 18 Οκτωβρίου
και κάθε Δευτέρα και Τρίτη για 8 παραστάσεις στο Θέατρο Ροές
Μετά την πρεμιέρα της στο φεστιβάλ Αθηνών η παράσταση “9.25” από την ομάδα χορού και ακροβασίας «Κι όμΩς κινείται» ανεβαίνει στο θέατρο Ροές.
Μία αποκαλυπτική, μεταμορφωτική διαδρομή, μια αλληγορία για το πέρασμα του χρόνου.
Είναι το τρένο των “9.25”, με την έννοια της αναχώρησης του δρομολογίου.
Είναι αφιερωμένη σε εκείνες τις στιγμές που σταματάς, κοιτάς γύρω σου και αντιλαμβάνεσαι το χρόνο να τρέχει και να τα παρασύρει όλα. Τα πάντα. Αόρατη δύναμη, γκρεμίζει βεβαιότητες και σκηνοθετεί τα πιο τρελά σενάρια, χωρίς να σηκώνει αντιρρήσεις. Και φτάνει μια στιγμή που έχεις ανάγκη να υψώσεις το ανάστημά σου, να πεις: “εγώ τώρα, περίμενε, να πάμε με το ρυθμό μου, μη με τρέχεις, μη με σταματάς, μη με πηγαίνεις” .
9.25: Η στιγμή της αναχώρησης , η βία της αναχώρησης, η βία του “αφήνω πίσω”, η αναγκαιότητα του αφήνω πίσω, του πάω αλλού, η αναγκαιότητα της αναγέννησης, ενός νέου κύκλου ζωής.
Επειδή μάλλον υπάρχει αυτή η δύναμη και η δυνατότητα, της επανέναρξης, να μπορούμε να το ξαναπάρουμε τη ζωή απ’ την αρχή. Όπως λέει κι ο φιλόσοφος:
“Κάθε μέρα είμαστε μια μέρα φτωχότεροι και η αντίληψη της τόσο γοργά περαστικής ύπαρξής μας θα μας έκανε ίσως τρελούς, αν δεν αισθανόμασταν μυστικά, στα πιο μύχια του είναι μας, πως είμαστε κάτοχοι της αστείρευτης πηγής της αιωνιότητας, που μας επιτρέπει να ανανεώνουμε αδιάκοπα τη ζωή.”
Χορογραφία – Δημιουργία: Κι όμΩς κινείται
Πρωτότυπη μουσική: Κλέων Αντωνίου και η ομάδα
Σχεδιασμός σκηνικών και κατασκευή: Σταύρος Μάνεσης
Κοστούμια: Φανή Μουζάκη και η ομάδα
Φωτισμοί – Βίντεο: Μαρία Αθανασοπούλου
Βοηθός χορογράφων: Ιωάννα Παρασκευοπούλου
Ερμηνεύουν οι Νώντας Δαμόπουλος, Αντιγόνη Λινάρδου, Νίκος Μάνεσης και Χριστίνα Σουγιουλτζή
Συμμετέχουν Λουκάς Αβραμίδης, Μάρθα Αρναούτογλου, Μαρία Βλάχου, Μελίνα Γκαζά, Παρθένα Ελευθεριάδου, Μαριάννα Καλπακτσόγλου, Αναστάσιος Κορκός, Ναταλία Μπαρούς, Αγγελική-Ιωάννα Παππά, Αντιγόνη Σουλάκου, Πολυξένη Σταθούλη
Μουσικοί επί σκηνής: Κλέων Αντωνίου, Peter Jacques, Γιώργος Αμέντας
Συντονισμός – Εκτέλεση παραγωγής: Delta Pi
Προπώληση εισιτηρίων:
ΘΕΑΤΡΟ ΡΟΕΣ
Ιάκχου 16, Γκάζι, Αθήνα
2103474312
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Από 18 Οκτωβρίου 2021
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
12€ κανονικό
10€ μειωμένα
(*) μειωμένα: άνεργοι, φοιτητές, ΑμεΑ, παιδιά
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ
TICKET SERVICES
https://www.ticketservices.gr/event/ki-omos-kineitai-925-theatro-roes/?lang=en
– εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39, Στοά Πεσμαζόγλου
– τηλεφωνικά: 2107234567
– online: www.ticketservices.gr
Οι τηλεφωνικές και οι online αγορές περιλαμβάνουν χρέωση υπηρεσίας +5% επί της τιμής του εισιτηρίου
E-TICKET
Αγοράζοντας τα εισιτήριά σας ηλεκτρονικά, μπορείτε να τα κατεβάσετε σε μορφή PDF και να τα εκτυπώσετε, ώστε να εισέλθετε στο χώρο της εκδήλωσης απευθείας με αυτά.
ΠΑΡΑΓΩΓΗ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΧΟΡΟΥ “ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΚΙΝΕΙΤΑΙ”
ΑΦΜ: 999446956
ΔΟΥ: ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ
Όνειρο
Η ομάδα Ελλήνων ακροβατών και χορευτών «κι όμΩς κινείται» επιστρέφει στο Θέατρο Ροές από τις 21 Οκτωβρίου για να παρουσιάσει, κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21.00 και για 10 μόνο παραστάσεις, τη νέα της παραγωγή με τίτλο «Όνειρο». Μια παράσταση αφιερωμένη στο «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Σαίξπηρ.
μια παράσταση αφιερωμένη στο Όνειρο καλοκαιρινής Νύχτας
Πρεμιέρα 21 Οκτωβρίου
Θέατρο Ροες
Ιακχου 16, Γκάζι
Μια ωδή στο παιγνίδι, την ελαφρότητα, την ψευδαίσθηση.
Μια χαρμόσυνη κωμωδία,
όπου όλα μπορούν να
συμβούν και να ανατραπούν ανώδυνα.
Χωρίς συνέπειες, χωρίς φθορά.
Όλα τα δεδομένα μπορούν να ανατραπούν τόσο εύκολα, όσο σε
ένα παιγνίδι:
απλά, σταματας να το παίζεις.
Κινησιολογικά και ευρύτερα σκηνικά, η έρευνα στοχεύει στη δημιουργία, της ψευδαισθητικής συνθήκης, με την αίσθηση της χειροτεχνίας. Κεντρική επιδίωξη μας είναι να εμφανίζεται η συνθήκη του παράλογου,
σε μια συνεχή αποκάλυψη ενός
καινούριου “ κόσμου”.
“Το πραγματικό δεν ενδιέφερε ποτέ κανέναν ,
είναι ο τόπος όπου λύνονται τα μάγια. Ειδικά σήμερα δεν είναι παρά αποθεματοποίηση νεκρής ύλης, νεκρών σωμάτων, νεκρής γλώσσας: υπολειμματική καθίζηση.
Δε θα μπορούσε να ευσταθεί, χωρίς τη γοητεία που το στηρίζει: την αντανάκλασή του σε ανεστραμμένο καθρέφτη, την επικείμενη ηδονή της μαγικής ανατροπής του.”
χορογραφία – σκηνοθεσία κι όμΩς κινείται
Μουσική Κλέωνας Αντωνίου,
Σκηνικά κι όμΩς κινείται
Κοστούμια Μουζάκη Φανή
Φωτισμοί Αθανασοπούλου Μαρία
αφίσα : Αλτάνη Μυρτώ
φωτογραφίες : Αρναούτογλου Μάρθα
ερμηνευτές:
Γιαγκούσης Αλέξανδρος, Δαμοπουλος Νώντας, Λινάρδου Αντιγόνη, Μπαρούς Αγλαΐα, Παζιργιαννίδη Δανάη, Παππά Ιλεάννα, Σολδάτος Πάνος, Σουγιουλτζή Χριστίνα, Σταθούλη Ξένια, Τόκα Χριστιάννα, Χαμηλοθώρη Λία
Διάρκεια 70 λεπτά
Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21.00
Και μόνο για 10 παραστάσεις
Προπώληση https://www.ticketservices.gr/event/oneiro-theatro-roes
Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΠΟ
Video trailer
κι όμΩς κινείται
ΒΑΚΧΕΣ
Η δημοφιλής ομάδα Ελλήνων ακροβατών και χορευτών «κι όμΩς κινείται» καταπιάνεται για πρώτη φορά με το Αρχαίο Δράμα και δημιουργεί μια σύγχρονη performance διονυσιακής τελετουργίας με βάση τις «Βάκχες» του Ευριπίδη και το «Σπαραγμό» της Μαργαρίτας Λυμπεράκη, συντηρώντας επί σκηνής έναν κόσμο από χαρτί… Μετά τον πρώτο κύκλο παραστάσεων που απέσπασε εξαιρετικές κριτικές, επιστρέφουν για 2 τελευταία βράδια 20 και 21 Μαρτίου. Στο Θέατρο Ροές.
Θέατρο Ροές
Ιάκχου 16, Γκάζι | τηλ 2103474312
Video trailer
Η ανάγκη του ανθρώπινου σώματος-πνεύματος, να υποτάξει τη σκέψη μέσω της σωματικότητας, παραμένει ίδια, με όποιον τρόπο κι αν εκφράζεται σωματικά, στοχεύει, πάντα, στην ουτοπία της έκστασης, της φυγής από το “εδώ και τώρα”, του χρόνου, του τόπου και του πραγματικού.
Πέντε πρόσωπα υπάρχουν σ ένα σκηνικό χώρο από χαρτί και σίδερα. Προσπαθώντας να διατηρήσουν την παρούσα κατάσταση ως σταθερή. Η παρούσα κατάσταση δεν είναι ποτέ ίδια. Είναι τα ίδια τα πρόσωπα που προκαλούν την αλλαγή της παρούσας κατάστασης. Είναι τα ίδια τα πρόσωπα που επιθυμούν να διατηρήσουν τα πράγματα ως έχουν.
Το έργο αποτυπώνεται στη μεταμόρφωση του σκηνικού χώρου. Ο μυστικισμός, το άφατο μπορεί να αποκαλυφθεί και να βιωθεί μέσα από την πιο δεδομένη πράξη. Η έκσταση μπορεί να αποκαλυφθεί και να βιωθεί μέσα στην πιο βαθειά Σιωπή. Ένα πανηγύρι. Η γιορτή της ελαφρότητας, της νίκης απέναντι στο βάρος, του παιγνιδιού με τους κανόνες της πιο αμείλικτης δύναμης. Αιώρηση, ισορροπία μεγάλες πράξεις επανάστασης απέναντι στο βάρος. Ναι θα νικήσει, θα υποταχθούμε στο βαρύ, αλλά μέχρι τότε φαίνεται να έχουμε τις δυνάμεις να δοκιμάζουμε την άρση του.
Δόξα στο παρόν. Στο μόνο δεδομένο μας. Μοναδικό χώρο του χορού και της ακροβατικής πράξης. Μοναδικό βασίλειο της αναπνοής. Του θεϊκού εντός μας.
Βάκχες η βιαιότητα του ¨φυσικού”. Η βιαιότητα που υπάρχει στο αμείλικτο του φυσικού κύκλου. Στη διαδοχή της γέννησης, της φθοράς και της καταστροφής. Αρχή και Τέλος. Τέλος, που όμως είναι και η προετοιμασία,η αναμονή της νέας αρχής. Είμαστε γεννήματα του κύκλου αυτού, γνωρίζουμε καλά τις δυνάμεις του και το Απόλυτο του και το γνωρίζουμε επειδή είναι συστατικό μας, όχι επειδή το μάθαμε από κάποια διαδικασία.
Αδύνατο να δεχτεί ο εγωισμός αυτή τη συνεχή διαδοχή της θέσης με την άρση. Αδύνατο να δεχτεί ο εγωισμός τη μη διατήρηση, τη μη σταθερότητα. Αδύνατο να δεχτεί ο εγωισμός ότι το “φυσικό” δεν αφήνει κανένα χώρο στην ισχύ και την επέκταση του Σταθερού, του Αμετάβλητου. Προσπαθεί να επιβάλλει τις εξουσίες και τους νόμους του. Και μπορεί να τα καταφέρει. Να κάνει τον κόσμο δικό του. Να κινείται υπό τις εντολές και τις διαθέσεις του. Θα είναι όμως ο χρόνος του κοντός. Η εξουσία του αστεία. Θαμμένος μέσα στη γη, όσο αυτός δοξάζεται ως Ένας και Παντοτινός, αναπνέει ο σπόρος του μελλοντικού κόσμου. Με τη βεβαιότητα και τη βιαιότητα της φυσικής διαδοχής. Όλα θα τελειώσουν και θα ξαναγίνουν. Και πάλι και πάλι. Με την ησυχία του φυσικού.
Ένα κολύμπι ήσυχο μέσα με μια θάλασσα αγνώστων διαθέσεων και προθέσεων. Το σάρωμα όλων των θέσεων.Γιατί το ξέρουμε, καμία θέση δε θα είναι αμετακίνητη , σταθερή. Όσο ισχυρή και προφανής ή δίκαια και να φαίνεται. Για το μόνο που είμαστε βέβαιοι είναι η μη βεβαιότητα. Πού να σταθεί κανείς; Πού να φτιάξει τους θεούς του; Τί μπορεί να μας ετοιμάσει να δεχτούμε την παντοδυναμία του κύκλου; Τα πάντα ρει. Τί μπορεί να μας ησυχάσει σε σχέση με την αναγκαιότητα του Τέλους και της φθοράς. Αναγκαιότητα , απόλυτα φυσική γιατί μόνο όταν συμβεί το τέλος, όσο σπαραχτικό ή επώδυνο ή απόλυτο κι αν φανεί ακούμε την καινούρια αρχή.
Ήρθε τώρα η άνοιξη, θα ΄ρθει καλοκαίρι και μετά φθινόπωρο, θα ΄ρθει…
ΔΡΑΚΟΔΟΝΤΙ
Ο Μπόρχες έλεγε ότι το ανώτερο είδος λογοτεχνίας είναι η ποίηση. Το ανώτερο είδος ποίησης είναι το έπος, γιατί μόνο σ’ αυτό
Οι Χαΐνηδες συναντούν την ομάδα χορού και ακροβασίας “Κι όμως κινείται” και μας παρουσιάζουν το «Δρακοδόντι» στο θέατρο Ροές!
Για έξι μοναδικές παραστάσεις
Παρασκευή 31 Μαρτίου και 7 Απριλίου
Σάββατο 1 και 8 Απριλίου
Κυριακή 2 και 9 Απριλίου
Οι «Χαΐνηδες» συναντούν την ομάδα χορού και ακροβασίας «Κι όμως κινείται» και μας παρουσιάζουν για 6 μοναδικές παραστάσεις (31/3, 1,2, 7,8 και 9/4) την κλασική πλέον παράσταση «Δρακοδόντι» στο θέατρο Ροές στο Γκάζι!
Μια συνδυαστική παράσταση, βασισμένη στο έργο «Δρακοδόντι», από την δισκογραφία των Χαΐνηδων, σε στίχους του Δημήτρη Αποστολάκη και σε σκηνοθεσία – χορογραφία της ομάδας χορού και ακροβασίας «Κι όμΩς κινείται».
Official teaser: Εδώ
“Σ’ αυτό τον κόσμο γίνεσαι ό,τι έχεις αγαπήσει
και παίρνεις προίκα σου στερνή αυτά που ‘χες χαρίσει”
Πρόκειται για ένα έμμετρο παραμύθι. Είναι χωρισμένο σε αφηγηματικά μέρη, τραγούδια και οργανικά μέρη. Μέσα σε αυτή τη μουσική σύνθεση, η ομάδα «Κι όμΩς κινείται», δημιουργεί μια παράσταση χορού με στοιχεία ακροβασίας.
“Στου πόθου τα σκεπάσματα, νύχτα μ’ αστραποβρόντι
έταξα στην αγάπη μου του Δράκοντα τ’ αδόντι
Και η καρδιά μου ελύσσαξε να δει και να γνωρίσει
πού `ναι του Δράκου η φωλιά και του Θεριού η βρύση…
…Στην απεναντινή κορφή, του Δράκοντα η ράχη
και η βραχομουσούδα του ρουμπίνια μάτια να `χει…
…Κι ο κόσμος εκυμάτιζε με την αναπνοή του
σα να `τανε μωρού παιδιού ο ύπνος, η ζωή του
Και τ’ όνειρο σαν το νερό απ’ του μυαλού τις βρύσες
ξέφευγε και σχημάτιζε τον κόσμο στις αισθήσεις…
…Κι η γης κουβάρι γίνηκε και αστραποβολίδα
και μες στο σύμπαν χάνονταν σαν φωτεινή κουκίδα
Μ’ άλλες κουκίδες φωτεινές σαν τα φλογάτα άτια
λες κι έσπασε Θεού καρδιά σε χίλια δυο κομμάτια
Κι όπως εξεμακραίνανε των αστεριών τα πλήθη
έμεινα μόνος και ψυχρός στου απέραντου τη λήθη…
Συντελεστές
Μουσική σύνθεση: Δημήτρης Αποστολάκης- Χαΐνηδες
Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Σκηνοθεσία- Χορογραφία: Κι όμΩς κινείται- Σουγιουλτζή Χριστίνα
Φωτισμοί: Αθανασοπούλου Μαρία
Σκηνικός χώρος- κατασκευές: Camilo Bentancor
Κοστούμια: Αγγελική Μάνεση – Φανή Μουζάκη
το μουσικό σχήμα Χαΐνηδες
Δημήτρης Αποστολάκης – λύρα, τραγούδι
Δημήτρης Ζαχαριουδάκης – κιθάρα, τραγούδι
Peter Jacques – τρομπέτα, φλικόρνο, κλαρίνο, νέι
Μιχάλης Νικόπουλος – λαούτο, μαντολίνο, μπουζούκι, τραγούδι
Αγγελική Σύρκου – τραγούδι
Μιχάλης Γαλάνης – τύμπανα
Γεώργιος Κωνσταντίνου – μπάσο
η ομάδα «Κι όμως κινείται»
Δαμόπουλος Νώντας
Χαμηλοθώρη Λία
Μπαρούς Ναταλία
Παππά Ιλεάννα
Σολδάτος Πάνος
Σουγιουλτζή Χριστίνα
ΘΕΑΤΡΟ ΡΟΕΣ
Ιάκχου 16, Γκάζι, Αθήνα
2103474312
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Παρασκευή 31 Μαρτίου και 7 Απριλίου
Σάββατο 1 και 8 Απριλίου
Κυριακή 2 και 9 Απριλίου
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ
Παρασκευή και Σάββατο 21.00
Κυριακή 20.00
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Προπώληση: 13€ κανονικό, 10€ μειωμένο
Στο ταμείο: 15€ κανονικό, 12€ μειωμένο
(*) μειωμένα: άνεργοι, φοιτητές, παιδιά, ΑΜΕΑ
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ
TICKET SERVICES
– εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39, Στοά Πεσμαζόγλου
– τηλεφωνικά: 2107234567
– online: https://www.ticketservices.gr/event/to-drakodonti-roes/?lang=el
συγχωρείται το ευτυχισμένο τέλος. Ο δυτικός κόσμος, απεμπολίζοντας μικρές και μεγάλες τελετές, απομαγεύτηκε. Έτσι έχασε και τη δυνατότητα της επικής δημιουργίας.
Στην Κρήτη τριάντα χρόνια και πίσω, πριν τη καθολική επιβολή του άρρυθμου τηλεοπτικού λόγου, η επική τραγουδαφήγηση ήταν μέρος της καθημερινότητας , στα χείλη αγράμματων αλλά πολύ μορφωμένων ανθρώπων. Τον Ερωτόκριτο τον μαθαίναμε από την προφορική παράδοση. Τα ιστορικά γεγονότα και τα ηρωικά κατορθώματα τα αποστηθίζαμε μετην μορφή επικών τραγουδαφηγήσεων. Ακόμη και τα κωμικοτραγικά συμβάντα .
‘Ετσι αντιλαμβάνομαι εκ των υστέρων, τη φύτρα των δεκαπεντασύλλαβων αυτής της εργασίας.
Το «ΔΡΑΚΟΔΟΝΤΙ», το έζησα ένα φθινόπωρο, ασκητεύοντας στην Κρητική ενδοχώρα. Γράφτηκε σε δίσκο από τους «Χαΐνηδες» το 2005, στο στούντιο Mythos, με παράδοξο τρόπο: Κανείς (μουσικοί, ηχολήπτης, παραγωγοί) δεν γνωρίζαμε τι πάμε να κάνομε και τι θα προκύψει. Η κυματομορφή μάς αποκαλύπτονταν, στιγμή-στιγμή, όπως΄ένα φίδι που βγαίνει από το πουκάμισο του.
Το 2019 η Χριστίνα Σουγιουλτζή χορογραφεί και σκηνοθετεί την ομώνυμη παράσταση, στο θέατρο Ροές. Η ομάδα χορού και ακροβασίας «Κι όμΩς κινείται» συμπράτει με τους Χαΐνηδες κι ακούγεται ζωντανά για πρώτη φορά το «Δρακοδόντι».
Το 2022 γνώρισα τον κομίστα Νίκο Μπράτο και αποφασίσαμε να συνεργαστούμε στην οπτική απεικόνιση του Δρακοδοντιού, πάνω σε σενάριο που είχα ήδη γράψει.
Οι μόνιμοι συνεργάτες μου στις εκδόσεις «Καστανιώτη», κυκλοφορούν το Νοέμβριο του ίδιου έτους, το κόμικ.
Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…
Χαΐνης Δ. Αποστολάκης
BETELGEZ
KI OMOS KINEITAI
Dance, music
A comparison of the explosion of a star with the social explosion.
A collage of short shots of political speeches that sounds more like announcements of explosions… towards big changes in the global map…
Speeches that promised the birth of new conditions,
in which nothing could be like the old ones.
Speeches that inspired a revolutionary ferment,
which would tear down fundamentally the old order.
Words that had as a result to a constant vibration of the humanity at a high frequency and to scatter faith ,hope ,certainty… but at the same time anger hatred and despair.
A clear opposition to the eternal cosmic time and the ultimate fact of a cosmic explosion. A landslide disaster in our context, while at the same time the most promising rebirth…an end that generates all these elements that will give one more chance to the phenomenon of life…at least as we know it…
BETELGEZ
KI OMOS KINEITAI
The star Betelgez is expected to explode as supernova. A second sun will rise in the skies of Earth. The brightness of the explosion will be so strong so it will appear in the sky for approximately 15 days.
An explosion that may have already happened and we have not yet understood it, happening now and we are going learn about it long after or it will occur after millions of years (very close to our never).
We are in an awkward present full of increasing compression, where the boom may not come never, but the method of the fabricated future has broken down irretrievably.
Except of desperation, the inability to forecast in a chaotic system, gives space to a critical question
Which is the expectation of human life?
Six dancers -acrobats manage a surface that does not have stable equilibrium.
A collage of political speeches in a live sounds cape is creating gradually where the concepts of oscillation, landing, lifting, personal action appear. An interactive combination and interrelation with the persons and the items appear during the process..
We die many times during a lifetime, the cells are updated, the body once again becomes almost from the beginning, the present of the experience gives birth to new selves, to defend unwittingly, the idea of a stable “I”.
And we are immortals. From a material that was made in the beginning of time, penetrates the meaning of the form and will exist until the end of time, if end exists.
CREDITS
Coreography& Direction : Ki omos kineitai
Created with and and Performed by:
Makatsoris Christophoros
Malkotsis Ermis
Paraskevopoulou Ioanna
Sougioultzi Christina
Sound Design: Andoniou Kleon
Set Design: Ki omos Kineitai
Lighting Design: Sasa Fistric
Constructions/Τechnical Support: Lazoulos Dimitris
Costumes: Manesi Angeliki, Mouzaki Fani
Communication: Asproulis Aris
Poster Graphics: Mpanasiou Gianna
Photos: Vitsaropoulos Giorgos
ARRiBa Κι όMως κινείται
μια μινιατούρα τσίρκου
Η ομάδα κι όΜως κινείται παρουσίασε το καλοκαίρι του 2008 στην αυλή του ΚΡΑΤΗΡΑ και στις κεντρικές πλατείες της Φολεγάνδρου, Αμοργού και Σικίνου, στα πλαίσια του festival της media dell’ Arte, την παράσταση ARRiBA, μια παράσταση προορισμένη να συμβεί σε πλατείες, μια μινιατούρα τσίρκου, χωρίς την τέντα του.
Η πρότασή μας απευθύνεται στους κεντρικούς δημόσιους χώρους,διαρκεί 90’(κυρίως δράση 60’, προετοιμασία –παρέλαση στους παραπλήσιους δρόμους 30’) και το στήσιμο του σκηνικού της χώρου (κατασκευές και φώτα) γίνεται από εμάς και με δική μας ευθύνη, την ίδια ή την προηγούμενη μέρα.
Κίνηση \Μουσική κι όΜως κινείται
Ερμηνεία Camilo Bentancor
Χριστόφορος Μακατσώρης
Χριστίνα Σουγιουλτζή
Τεχνικοί επί σκηνής Ερμής Μαλκότσης
Μανώλης Βιτσαξάκης
Φώς Βασίλης Καψούρος
ARRiBa\ισπαν.πάνω, ψηλά.
Μεταφορικά χρησιμοποιείται εμψυχωτικά, παρηγορητικά για να θυμίζει
Οτι μετα την πτώση ο μόνος δρόμος που απομένει είναι η επανάνοδος.
ARRiBA κι όΜως κινείται
Τσίρκο είναι όταν η σκόνη γίνεται χρυσόσκονη
Όπου παρουσιάζονται κλασικές μορφές του παραδοσιακου τσίρκου,
σε μια τραμπάλα ανάμεσα στο αφελές και υστερικό της σκηνικής τους δράσης
και το τραγικό της φιγούρας τους.
Το βασικό τρίο της commedia ο ακροβάτης, ο γελωτοποιός και η μπαλαρίνα,
φιγούρες αιχμάλωτες στην επαναληψημότητα μιας σκηνής αρένας, με αποστολή να μεταπλάσουν το ευτελές σε μαγικό
PURGATOЯIO
the company ki omOs kineitai/
dance-circus, live music
presents La Commedia
Scheduled for 4 dancers, 2 acrobats ,4 musicians and an actor
in a place, which allows bodies to operate in a compact three-dimensional space.
…for the salvation light, exceptionally threatened absence of light is necessary…
… 6 characters coming out from Dante commedia …
Angel
the messenger , a person who is distanced from passions.
Hero
the man who has no fear in front of death, in favor of duty.
Soul
supposed pipe or tube substance, that keeps the body alive.
Guider
a person who advises or show the way to the others
Temptation
excitation of wish
Judge
οbserver, point of report and means of compurgation/vindication
Παρατηρητής, σημείο αναφοράς και μέσο δικαίωσης.
In an ascent way from heavy to light,
from the darkness to the light,
from hell to Heaven.
PURGATOЯIO
Afterwards of fall, the only way that remains is the rise.
The symbol of fair.
a Scale ,a weigh-bridge in 3D space,
one axis of two indepented parts, where the least of movement reflex the entire system of persons and materials…
Weighing : I find the weight of body with the balance./
I calculate before the consequences.
I carry away / I drift.
is about an attempt of balance for
6 moving bodies in the edges of hovering scale.
A comic-tragedy attribution of significance of Fair.
Fair the total of rules that regulates obligatorily the social living.
Togetherness
cleansing, purification, menstruation-purity / the lack of dark, rejection of unecessairy and damaging-
exitation of a pity feeling and mercy that is developed for spectators.
exemption by the weight of sin that becomes usually with ritual way.
Sin / fault, moral offence, violation of law.
Morality,ethics / individual perception for the good and villain,
on the occasion of Mikhail Bulgakov’s homonym novel.
…….beyond the ashes and ruins of the past and the rails of the future,
in front of you,
we disbelieve that the greatest beauty is the real existence……..
…..”-What will happen from here on.
-something completely absurd! “……
Conceived and Directed by: ki omOs
kineitai. (Sougioultzi Christina, Bentancor Camilo, Malkotsis Hermes)
Original Music & Sound Design: Andoniou Kleon, Babis Paritsis
Set Designer & Visual Concept: Camilo Bentancor
Lighting Design : Athanasopoulou Maria
Costumes: Manesi Aggeliki, Mouzaki Fani
Performers: Camilo Bentancor, Anastasis Karahanidis, Antigoni Linardou,Hermes Malkotsis, Aggeliki Merenditi, Christina Sougioultzi, Xronis Tomboris .
Silicium’s revenge
Greek Art Theatre Karolos Koun
25 -28 May /1- 4 June
Conception & Music /Apostolakis Dimitris – Siganidis Μichael
Dance, Acrobatics / Ki Omos Kineitai
Directors: Sougioultzi Christina, Apostolakis Dimitris
Choreography: Sougioultzi Christina
Music composition and performance: Apostolakis Dimitris, Siganidis Μichael
Text: Apostolakis Dimitris
Performers: Karachanidis Anastasis, Linardou Antigone, Sougioultzi Christina, Apostolakis Dimitris, Siganidis Μichael
Lighting design: Yannaros Alekos
Scenography /Constructions: Bentancor Camilo
Masks: Foka Martha
Costumes: Manessi Angeliki, Mouzaki Fani
Sound engineer: Gkikas Sakis
Advanced beings of artificial intelligence, based on the silicium, notice intense nuclear activity in our solar system, they land and take with them the last survivor of a nuclear disaster. Life based on carbon has long been disappeared from the universe, so the discovery is extremely precious and unique as the phenomenon of existence in itself. The uncertainty regarding the fate of the creature divides the alien protagonists, creatures of silicium- created in a long past by “humans” of other worlds. What is that terrestrials call love, death, fate? Is it a suicidal insult or a heroic action of self-determination? Does history ends with the creation of copies? Is the duality of human terrestrial life catastrophic? Is the absolute One, God of the prophetic apocalyptic texts, the silicium’s oxides? The ancient ecstatic past and the later calculative future bring their swords together in the arena of one and only question/ decision which may judge the future of the hyper-system!
Dimitris Apostolakis
….. into a far future room of an android’s spacecraft…
3 versions of the same story. With the same essential facts, with the same initial stage image, following a different scenario and a different kinesiological progress, we conclude in three completely different events.
– It’s about a game with the natural flow of time. The continuity of the temporal order, the unbreakable rule of the movement towards the future breaks with the movement towards the back, the flashbacks and the repetition.
Temporal disorder may bring tragicomic consequences in the end..
-Using the traditional tools of circus for the aerial and the acrobatic act on the floor we try to create a universe which disobeys completely the rules of everyday movement. The aerial motion is constant and simultaneous, aiming to impose a reality in which gravity is absent.
The dancers’ movements depend on the tools and the in-between relation with the other bodies. This illusion breaks only in the last part of the performance, in order to give its place to the romanticism drawn by the dual relation of resignation and resistance to the biggest power of inertia, the gravity.
Ki Omos Kineitai
Writing Sample 1
Sound of heart beat
Blissful are those who read and listen the words of prophecy keeping its written words cause time approaches…
A: please announce the results of your research
B: rather advanced form of life based on carbon
A: how did you find them?
B: intense nuclear activity in its solar system without any involvement by the focal star
A: evolution level
B: superior being of a post quantum era, the last survivor on its own planet.
A: being’s situation
B: in a comma, technically supported
Writing Sample 2
A: As far as I can understand what you are saying I sense a deeply hidden relation with our cognition, because the route of your cognition and its language are so different.
B: Your confession excites me so much that I can handle it only if I keep conversing with you. It is just one question that I cannot let go.
A: which one?
B: the one about the place in which the relation that you sense happens.
A: your question now goes too far.
B: how far?
A: far means the infinite which is shown to us at ku, the emptiness of the sky
Writing Sample 3
A: However, considering that when we lose our senses completely we do not have sense of time, when we fall asleep deeply it will be the same for us if 3 months pass on the conscious time or ten thousand years. Cause in both cases, when we will wake up we can’t do otherwise but to willingly accept that the time period during which we were asleep came to an end.
B: now this is difficult for somebody to deny
Erotokritos by Hainides music band (www.hainides.gr),
ki omos kineitai dance circus collective (www.kiomoskineitai.gr),
Psarandonis (http://en.wikipedia.org/wiki/
A Greek festival production. Odeon of Herodes Atticus (http://www.greekfestival.gr/
Music- dance performance.
A seminal work in the history of Greek literature and of 17th-century Crete, Erotokritos by Vitsentzos Kornaros is possibly the last surviving work referencing the great folk tradition of Greek rhapsodists. Two gurus of Cretan music, the mystic lyre-player Psarantonis and Dimitris Apostolakis of the Hainides band, take on Erotokritos in a mixed-media performance that rallies the talents of acrobats, doffs its cap to medieval folk fetes and introduces the term “singing narration.” The Hainides band, in full growth, is joined by the “ki omos kineitai” group .
Erotokritos is undoubtedly the masterpiece of the Cretan Renaissance, and perhaps the supreme achievement of modern Greek literature. It is a verse romance written around 1600 by Vitsentzos Kornaros (1553-1613). In over 10,000 lines of rhyming fifteen-syllable couplets, the poet relates the trials and tribulations suffered by two young lovers, Erotokritos and Aretousa (daughter of Herakles, the king of Athens).
Caught in their love for one another, their faith and virtue are subjected to various ordeals until they are eventually united in wedlock.
Serenades, gallant deeds, secrets and revelations, jousting, tears, finger-rings, vows of unending love, fatal duels and tournaments all serve to compose the tale of the love-sick hero and his beloved.
It was a tale that enjoyed enormous popularity among its Greek readership and succeeded in making Erotokritos something of a folk hero.
The plot of the poem was hardly original: Kornaros borrowed it from an Italian prose translation of a standard medieval French romance, Paris et Vienne, by Pierre de la Cypède. However, the Cretan poet, in true Renaissance fashion, turned the themes of love and war in the prototype entirely to his own purposes, showing himself to be a skilled storyteller and a sensitive interpreter of the human heart. He arranged the plot into five parts, much like a work for the theatre, and subtly balanced his narrative with dialogues so as to create a rhythm that sustains brilliantly the interest of the reader.
With exemplary internal consistency and focus, he assembles the components of his imaginary world – located in the Greek East and centred on Athens, ‘the throne of virtue and the river of wisdom’ – in unique fashion, while his characters are alive with real feeling and a passionate thirst for life. His portrayals are remarkable for their rich and unaffected expressiveness, their visual power, the extended similes, and rich lyrical treatment of nature by which the subtlest facets of the human soul are explored.
Kornaros does not hesitate to draw on the Greek poetic tradition, particularly the vernacular romances, of which Erotokritos comprises not only the natural development but also the supreme example.
Concept
Dimitris Apostolakis (Hainides)
Sougioultzi Ghristina (kiomos kineitai)
Singing Narration
Psarantonis
Dimitris Apostolakis (Hainides)
Music
Hainides
Kleon Antoniou
Dimitris Apostolakis
Dimitris Zaharioudakis
Takis Kanellos
Maria Koti
Mihalis Nikopoulos
Thodoris Rellos
Siotas Fotis
Movement
ki omos kineitai (Christina Sougioultzi, Camilo Bentancor, Ermis Malkotsis)
Dance – Acrobatics
Camilo Bentancor
Dimas Vasilis
Antigoni Linardou
Ermis Malkotsis
Christoforos Makatsoris
Ioanna Paraskevopoulou
Christina Sougioultzi
Lighting Design
Sasa Fistric
Set Design
Camilo Bentancor
Production
Artys
Il PaRЯaiso
kiomoskineitai collective
circus-dance-music performance
Inspired by Dante Alighieri’s Divine Comedy
Afterwards of fall, the only way that remains is the rise.
Possessed movement in circles.
IL Paraiso Kiomos kineitai
In the structure of a unified and complete dancing performance, which is based on the bodily action and the performer’s expression, one can distinguish the blending of the circus techniques (land and air acrobatic performances that relate to the creation and utilization of a three dimensional space), the variety of the performers’ manifestation, (fusing together elements of irony, tragicomedy and self-sarcasm to create drama), and the particular extrovert feature of the performance itself.
22.11.2013. 24sataTV Vijesti – Festival novog cirkusa | Facebook
Coreography& Direction : Ki omos kineitai
Created with and and Performed by: Linardou Antigoni,Malkotsis Ermis, Merenditi Angeliki, Paterakis Spiros,Sougioultzi
Christina, Tomboris Chronis.
Sound Design: Andoniou Kleon
Τext Editing: Sougioultzi Christina, Bentancor Camilo
Set Design: Ki omos Kineitai
Lighting Design: Sasa Fistric
Constructions/Τechnical Support: Lazoulos Dimitris
Costumes: Manesi Angeliki, Mouzaki Fani
Communication: Asproulis Aris
Poster Graphics: Mpanasiou Gianna
Photos: Vitsaropoulos Giorgos
Production: Ki omoskineitai, Artys.
By the support of the Greek ministry of culture and Michael Cacoyannis Foundation.
22.11.2013. 24sataTV Vijesti – Festival novog cirkusa | Facebook
Thoughts on a contemporary circus-dance performance
Dimitra Grous/Athens Voice.
A moment of art. Snapshots in sequence from the beginning until the end. A succession of movements in a sound canvas, art of time.
Everything takes the precedents’ place, something goes something comes, a succession of incidents dispersed to space. There is no blackmailing of your attention. The eye chooses where to look, wins something loses something, stranded, fascinated, it returns. Light bodies that are heavy at the same time. They obey, more than anything, to the law of gravity and ignore it at the same time. Bodies that move with difficulty, passing through each other, under each other, in pairs, in threes, alone, hug each other, fall to the floor, a mass of moving bodies, searching one another, passing by, bodies that are attracted to each other and averted at the same time, disperse, fall to some other body, and everything starts all over again.
Meddet
MedDeT*
Since the world follows a delusional path, we have to adopt a delusional point of view
Jean Baudrillard
the dance-circus
company ki omOs kineitai/
presents MedDeT*
Since the world follows a delusional path, we have to adopt a delusional point of view
The revolution took place everywhere, though it didn’t happen the way we expected it to, at all. Everywhere whatever was released, was set free from its meaning, essence, value, reference, its origin and its purpose and is still functioning, but the idea has died out a long time ago.
Nothing (not even this God) disappears anymore because of ending or death, but because of multiplying, excess and ascending indetermination.
For us everything is predictable , we have excellent means of analysis but no means of condition. We live theoretically beyond our own incidents. Hence the deep melancholy.
In other times and other strange cultures people have lived and still live downkasted by destiny. We live downcasted for the absence of destiny. Anything that comes to us is coming from ourselves only. Each one carries the burden of responsibility of one’s own life. Unsubstantial utopia. A person should be transformed into a servant of one’s identity, will, responsibility, desire, to control all one’s circuits and all circuits of the world that are intersected inside one’s genes, nerves and thoughts. Servitude unheard of.
The world is diabolically informed about oneself and one’s desire. Everything is so simple that he who proceeds disguised becomes laughable.
The end of mysteries.
Jean Baudrillard/la Transparence du Mal
*the literal meaning of the word medet is help
it has been used and is still being used in religious and folk songs(amanedes)
MedDeT*
choreography: kiomOskineitai
performers: Bentancor Camilo,
Dimas Vassilis,
Linardou Antigoni,
Malkotsis Hermes,
Paraskevopoulou Ioanna,
Sougioultzi Christina .
musicians: Adoniou Kleon
Apostolakis Dimitris
Kanellos Takis
Rellos Thodoris
light designer: Kapsouros Vassilis
The performance was created for and was presented in the theater of Michalis Kakogiannis Institution(Mars 2012). It is a dance theater performance , including elements of aerial acrobatics(duration 1h20’ minutes).
It can be presented in open or closed space with dimensions of stage 8m x 8m and at least 8m of height.
The team is exclusively accountable for the safety of constructions.
Design of constructions: Bentancor Camilo, Mirra Angeles
God’s Particle/
Ki omOs kineitai
Hainis D.Apostolakis
On July 4, 2012, scientists at CERN confirmed the discovery of a new particle. This observation is verifiable and can be reproduced anytime. New results indicate that particle discovered at CERN is a Higgs boson.
Direction & Choreography
Ki omos kineitai
Concept
Apostolakis Dimitris
Scenography
Camilo Bentancor
Music (synthesis and interpretation)
Apostolakis Dimitris
Antonioy Kleon
Kanelos Takis
Rellos Theodoris
Lighting & Videos
Athanasopoulou Maria
Costumes
Manesi Ageliki
Mouzaki Fani
Interpretation and co-creation
Apostolakis Dimitris
Vardaksoglou Alexandros
Bentancor Camilo
Linardou Antigoni
Malkotsis Ermis
Paraskevopoulou Ioanna
Sougioultzi Christina
God’s Particle premiered at Michael Cacoyannis Foundation on February 21.
Duration 1.30min.
«Good evening.
The subject of today’s lecture is the,so called,God’s particle.»
This is a dance-circus performance and at the same time a lecture by D.Apostolakis, who has been at CERN, as a researcher, scholar of the University of Crete, in the search of the Higgs boson.
Where we came from? Where are we going? What are we made of? An effort to understand and make understood all these huge events of human thought.
The story of the creation. The universe in its present form. Laws, concepts, miracles, definitions and paradoxes of modern physics.
The entropy increases, as we enter in a world of strange terms such as the big bang, the standard model, the strings, supersymmetry, bosons and fermions, antimatter, the unification of forces, matter and dark energy, black holes ….
This is a performance that follows the line of a thought. It is the most fundamental thought of all times,
when man placed the structural elements of matter, outside the field of the sensory perception.
Τhe beginning of his journey into the depths of the microcosm and the chaos of the macrocosm, looking for the limit,the final state.
But every time he thought he reached the end…
There was allways something even smaller,or even bigger,
the next station in his understanding….
of a complex universe.
A universe that goes on
leaving us humans in the middle of an unimaginable scale, trying to put it in order,
by forcing particles to collapse
by forcing particles to tell their secrets.
Six performers,three musicians, the lecturer and a dialectical relationship between visualization and sympathy.The feeling of the human scale.
The existence of life is an extremely rare phenomenon, based on the combination of countless coincidences. As the cosmological models are reaching the limits of science fiction,
this parade of definitions, concepts , models and predictions come to cure the sense of the absurd.
Illuminates the tireless bravery of humankind, in this unstoppable research.
Using all possible and impossible ways insisting to understand who we are and what will eventually happen to us.
«Where we are and where we are going cannot be answered once in a lifetime. It is a question who grows with us and passes through to the next generation.»
“The answers are yours.
Or rather the questions. “*
Mirka Psaropoulou
One lesson of astrophysics can be a dance performance. The dance group “ki omos kineitai” (admirable dancers-acrobats)
reflected the most of the descriptive scientific narrative of Dimitris Apostolakis.The music band participated actively on stage.
An original and interesting research. A spectacle unexpected and fascinating. They deserve a “well done”.
Ki omos kineitai built a surreal performance, combining once again contemporary dance with circus. The performance is based on the scientific narrative of Dimitris Apostolakis..
LA NADA/NOIR
dance performance based on film noir
Life begins on the other side of despair
(Jean Paul Sartre)
CREDITS
Concept& Direction : Ki omos kineitai
Choreography: Ki omos kineitai in collaboration with the dancers
Sound Design: Kleon Antoniou, Thodoris Rellos
Lighting Design: Camilo Bentancor
Set Design: Angeles Mirra
Constructions: Lazoulos Dimitris
Created with and Performed by:
Amendas Giorgos, Karaxanidis Tasos , Linardou Antigoni, Malkotsis Ermis, Paraskeuopoulou Ioanna, Sougioultzi Christina
Length: approx 80 mins
ΒRIEF DESCRIPTION
A dance performance that uses as basic tool the human body and its expressive possibilities and potentialities where the techniques of circus and performance play a forceful role to the evolution of the plot .The existence of constructions on the stage function effectively for the dancers to overcome the limits of their body and of their dance techniques when they are using them and at the same time formed the space of stage in an alternative way and generates multiple levels. Αll the elements of the performance are of equal importance- motion, text, music, lights, scenography blend, interact and converse and the boundaries among them are totally blurred following an interdisciplinary approach of the form- in order to create the right aesthetic results and to convey the desired meaning to the audience not in a didactic way but to transfer an enlarged artistic sense.
CONCEPT
The performance is based on the aesthetics of film noir (1) in terms of the composition of the image on the stage, of the lights, of the strong psychological and emotional expressive approach of the conduct of the performers on stage, οf the time flashbacks (in other words a sense of discontinuity of linear time, as can be given by means of stage direction of the movement and the dramaturgy) and of the plot of the stage script.
The main themes of film noir are fatalism, greed and betrayal, in a dream world, strange, erotic, ambivalent and hard. The basic plot usually involves search for some type of detection. The path to the solution of the mystery is marked by catalytic revelations regarding the “nature” of heroes and social structures.Τhe balances that have been disrupted do not revert and the rift remains unbridgeable.
(1) Film noir:A concrete movie style, which emphasizes the cynicism of the characters and the dubious and ambiguous moral incentives. The classic period of film noir in the U.S. extends from the early 40s until the late 50s ie ,so the period of economic recession. Associated with the urban setting of the early 20th and the fall of the value system of the past (by nature) societies.
THEORETICAL BACKGROUND
Having the notion of film noir and its philosophy as main axis during the performance are displayed extracts of texts of the theoreticians Søren Aabye Kierkegaard and Jean-Paul Sartre which declared fundamental positions of existentialism and function as starting forces for the creation of performing/kinesiological motifs and ideas.
To refer some of them:
– “existence precedes essence”
The focus of existentialism is not ideas or notions, but the notion of man as a unique and unrepeatable being. The existence does not have inherent static properties, as it was believed that the substance occurs, but shaped perpetually by personal action.
-“Only when we act, – when we are making important choices-only then we are confronted with our own existence.”
-“I exist means that I sully my hands”
-“The crucial thing is to find a truth which is truth for me, to find the idea for which I am willing to live and die”
There is no external benchmark in which man could be oriented. The only benchmark must be himself and he has to create rules. The self-determination of behavior as an act of freedom is something inescapable.
“Man is condemned to be free. Condemned, because he didn’t create, he did not coined himself but in the same time is free, because once cast in the world, he is responsible for everything he does”
The individual is placed opposite to the “System”
The responsibility is not limited to the narrow confines of the individual subjectivity. As man elects himself, through his actions, and simultaneously elect an image of the man generally.
Respect for human dignity is a request even in a universe which is devoid of any meaning and without the existence of any transcendental reason to govern.
MUSIC
Original score composed by Kleon Antoniou, Thodoris Rellos
La μπάντα de la nada
Λάιβ μιούζικ περφόρμανς από την ομάδα
Κι όμΩς κινείται χορός –ακροβασία
Θέατρο Ροές
18 , 19 , 24, 25, 26 Μαίου στις 9.30 μ.μ.
τιμές εισιτηρίων 12ε. φοιτητικό 10ε. ανέργων 8ε.
προπώληση 10ε. φοιτητικό 8ε. ανέργων 8ε.
“la nada………. μια διαρκής αναμονή.”
13 ηχητικά τοπία.
….και κάποια τραγούδια. Μερικές επεξηγήσεις, πέντε διηγήσεις, όλες με καλό τέλος.
Δυο κομμένες σκηνές που επιβίωσαν στο χρόνο και ζητούν το χώρο τους. Τέσσερις καινούριες που σπρώχνουνε με φόρα, μία αμφίβολη , ακόμα ντροπαλή και κάποιες αμφιλεγόμενες, που ψάχνουν υποστήριξη.
Θόρυβος, αταξία, κοινή δόνηση, πολλά σκηνικά, μάλλον αχρείαστα, bricolage και sens pratique.
Μικρά ….και πιο μεγάλα εγκλήματα στην καθιερωμένη τάξη των πραγμάτων.
Μια κιθάρα ηλεκτρική , ένα μπάσο, μια αυτοσχέδια σύνθεση σαν σετ ντραμς, ένα ούτι, ένα ακορντεόν, ένα πολύ μικρό αρμονιάκι, ένα κλαρίνετο και μικρά κατασκευάσματα , που παράγουν εξωτικούς ήχους .
Παραβίαση κανόνων.
Mεγάλες προσπάθειες απόκτησης του σωστού “τόνου”.
………και κάποιες σιωπές.
Σκηνοθεσία: κι όμΩς κινείται
Κίνηση: κι όμΩς κινείται
Φως: Bentancor Camilo
Σκηνικός χώρος: Bentancor Camilo
Μουσική: Η μουσική της παράστασης κατασκευάζεται και ερμηνεύεται ζωντανά από τους performers.
Αμέντας Γιώργος
Αντωνίου Κλέων.
Bentancor Camilo
Μαλκότσης Ερμής
Σουγιουλτζή Χριστίνα
διάρκεια 1.15h
τρέιλερ: la BANDA‘ de la nada